Het kan een indruk van mij zijn maar de kwaliteit van het kerstconcert waarmee de Vilvoordse Orgelkring elk jaar uitpakt gaat volgens mij in stijgende lijn. Recht evenredig daarmee is de opkomst van het publiek dat ook dit jaar weer voor een bomvolle kerk zorgde.
De sfeer tijdens deze editie werd mee bepaald door de fijne belichting van de hand van David Van Dam die heel wat uren spendeerde aan de voorbereiding er van. Dankzij hem baadde het koorgestoelte in een warme, karmijnrode gloed. Een ideale locatie om het Gregoriaanse ‘Rorate’ te brengen, wat Cantima onder leiding van Michel Grillet op een serene en sobere manier vertolkte.
Michel Goossens nam plaats aan het orgel en speelde werk van César Franck. Hij bracht het met zijn gebruikelijke flair wat de muziekhonger van het publiek nog wat aanscherpte.
Daarna mocht Andantino vol aan de bak. Koorleider en dirigent Peter wasemde vertrouwen uit en dat straalde af op ons. ‘La nuit’ klonk integer en vormde de opmaat voor het snellere, vrolijker werk.
‘Gaudete’ klonk zoals het moest klinken: ritmisch, vreugdevol en als een echo uit de Late Middeleeuwen. De prachtige begeleiding van M.Goossens was daar zeker debet aan!
Een blije dirigent nam het stevige applaus in dank aan en wij genoten natuurlijk mee!
Dan werd het tijd om het publiek mee te betrekken in de zang. Peter dirigeerde het geheel waarin oa ‘Komt allen tesamen’ en ‘Stille Nacht’ de revue passeerden. Ambiance zat!
Het podium werd op haar stevigheid getest toen Cantima en Andantino samen de treden bestegen maar gaf geen krimp. Michel Grillet duidde nog even de keuze voor ‘Jesus bleibet meine Freude’ en dan liet Peter de eerste noten van dit prachtige werk op het publiek en op ons los. Michel dirigeerde de koren en gaf klare aanwijzingen zodat de juiste Bachsound het kerkschip binnenstroomde.
Daarna mocht Peter de -intussen- kerstklassieker ‘Noël in G’ van Daquin brengen. Het publiek kon het duidelijk smaken!
Intussen wisselden Lut, Bart en Björn deels van outfit om even later met de andere Cantimaleden het podium te bevolken.
Michel G. heeft Cantima hard laten werken aan het kerstrepertoire. Dat kon je horen aan de evenwichtige klank en dat zag je aan de rustige zekerheid waarmee ze nummer voor nummer brachten.
Hoogtepunt? Er waren er meerdere maar ik vernoem graag ‘Amen,Mary had a baby’ met Tony in een glansrol. Fijne gospelsound!
Daarna liet M. Goossens de orgelpijpen haast dansen met een variatie van Balbastre, een werk dat korter was dan wij vermoed hadden waardoor we wat op snelheid werden gepakt.
Tijd voor een nieuw gospellied. ‘Down in Bethlehem’ bleek een ideale opwarmer voor de nieuwe samenzang met het publiek dat steeds luider begon mee te zingen. Net voordat we ‘Jingle Bells’ in de kerk loslieten, bedankten we penningmeester Lily die ook dit jaar niet kon ontsnappen aan een welverdiend applaus annex bloemen en zoenen. Merci Lily!
Alle vrolijke muziekduivels werden ontbonden tijdens ‘Jingle Bells’ en de slee hobbelde op kokosnoten en beltonen tot bij de absolute finale.
‘Joy to the world’ van Haëndel mag een hoogtepunt in de muziek worden genoemd en dankzij de enthousiaste kelen van Cantima en Andantino klonk het voldoende majestueus.
Een donderend applaus was ons deel en we bedankten het publiek met een gospeltoemaatje dat opnieuw werd gesmaakt.
Dank aan de Orgelkring , ook voor de ontvangst in het Parochiehuis achteraf. Het werd een fijne avond dankzij zoveel pittige ingrediënten – kerk, belichting, orgel, organisten, dirigenten en koorleden. Tot volgend jaar!
Wim
Foto’s: David Van Dam en Hilde Grillet