Mocht ik het voor het zeggen hebben, dan zou ik de mensen meer aan het zingen zetten. Want zingende mensen stelen niet, ze randen niemand aan, ze plegen geen aanslagen en ik ken persoonlijk ook weinig zingende mensen die ooit een oorlog gestart zijn.
Als ik het voor het zeggen had, dan zouden Pinksteren en Volkoren ook nooit samen vallen zodat Andantino altijd heel uitgebreid zou kunnen genieten van een Volkorenvoorspel op zaterdag, een heerlijk Volkorentussenspel op zondag en een culinair naspel op zondagavond. Maar wie ben ik?
En dus…ditmaal op zaterdag met de bus richting Middelburg voor het Volkorenfestival. De weergoden lieten ons lang twijfelen over hun goeie bedoelingen wat ons wat natte plekken op onze kaki kledij opleverde toen we na de busrit onze derriére op een vochtige terrasstoel deponeerden om te genieten van een koffie of andere godendrank. Zo leek koor Andantino heel even koor Incontinentia.
De Hofpleinkerk was vrijwel leeg toen we rond 11u30 inzongen maar gelukkig zorgden onze supporters én de flyers van Tine voor wat extra publiek zodat we rond 12u met een zalig gevoel het eerste luik van ons optreden mochten aanvatten.
Now is the month of Maying was onze opener. En dat begin juni! Ondanks die leugen kregen we applaus en dat zwol aan naarmate we vorderden in ons optreden. Vrolijkheid – Have a nice day – werd afgewisseld met een bijna mystieke sfeer – Tebie poiem – om dan de teugels volledig te vieren bij ‘The wild rover ‘. Het bleek de prelude van een welverdiende culinaire pauze in de buurt van het marktplein zowaar in het gezelschap van een lekker aanvoelend Zeeuws zonnetje.
De kerk van Petrus&Paulus vormde de scène van ons tweede optreden en dankzij een bijzonder gulle tijdmeesteres – mét hoedpluim ah ja! – mochten we wat langer zingen. Als dank voor ons optreden – – onze zevende deelname intussen! – ontving onze dirigent Peter een gedenktegel die hij ondanks verwoede pogingen maar niet stuk kreeg op de kerkvloer. Zeeuwse kwaliteit meneer!
Nadien werd er op vraag van onze webmeester Bart tijd genomen om wat koorfoto’s te trekken op het verlaagde pleingedeelte wat verderop. Andantino zat er eventjes letterlijk in de put! Daar zijn beelden van! En klank! Want we begonnen er spontaan ‘Have a nice day’ te zingen wat ons meer toeschouwers en applaus opleverde dan onze beide optredens samen. Hilarisch en vooral deugddoend!
Dankzij reisleidster An was er ook een gezellig culinair naspel in Vilvoorde. Ons twintigkoppig gezelschap plunderde met de graagte de Egyptische menukaart en spoelde alles dapper weg met een frisse huiswijn. En daarna? Zingend naar huis, tiens!
Wim