Zaterdagochtend 23 september 2017. Hoog tijd om het schijnbaar ingeslapen dorp Bruchhausen wakker te maken! En met hoog tijd bedoel ik echt wel Hochzeit!
Het aantal wakkere burgers steeg in elk geval aanzienlijk toen ons koor begon in te zingen in de St Cyriakuskerk. De bescheiden koster van de plaatselijke gemeenschap verbleekte toen hij hoorde welke klankkleur onze dirigent/organist uit het orgel toverde. Peter De Waele war ein Meister!
De schutterskoning leidde mee de viering in op de trompettonen van het bekende Trumpet Voluntary terwijl een zichtbaar aangedane Leo zijn dochter Anneleen – een prachtig trouwkleed! – tot bij Dominik – stijlvol als altijd! – bracht. Zag ik ook mama Ulrike daar geen traantje wegpinken? Een overvolle kerk zag in elk geval dat het goed was.
Pastoor Lipinski stelde het jonge paar snel op hun gemak met enkele rake witzen waarna ons koor het Kyrie inzette.
‘For the beauty of the earth’ was deze keer een echte ode aan de schoonheid van deze jonge liefdesrelatie. En via een passende Johannespericoop annex fijne preek belandden we in het hart van de viering: de ‘Trauung’!
Hoog tijd dan voor onze koornachtegalen om met ‘In this heart’ uit te pakken. Het klonk teer, breekbaar en het paste volledig in het reeds mooi ingekleurde Hochzeitplaatje.
Op het einde haalden we fors uit met de ‘Hallelujah’ van Händel. Waarna Peter de hele gemeenschap uitgeleide deed met de ‘Fanfare’ van Lemmens.
Buiten vormden de schuttersvrienden een mooie erehaag voor het jonge paar. Er werd gekust en geknuffeld onder een best behaaglijk zonnetje. Daarna was het ongeduldig aftellen naar het avondfeest terwijl Anneleen en Dominik zich geheel in stijl lieten meevoeren in een koets.
Vrienden en familieleden hadden een geweldige inspanning geleverd om de grote Schützenhalle om te toveren in een gezellige, feestelijk aangeklede ruimte. De grote schare gasten kreeg lekkere hapjes, aangevoerd vanuit de belendende Speiseraum. Lekkers dat ze onmiddellijk konden doorspoelen met lekkere bubbels.
Het reusachtige buffet was op maat van het bijzonder uitgebreide gezelschap en zorgde mee voor blije gezichten. Alles in Ordnung! Insiders wisten dan al van de komst van Berliner Luft en ander lekkers!
En daarna? Lach en dans en bier en beat en veel rook. Ook de schnapps was nooit uit de Luft. Er volgden grappige intermezzi van de vrienden waaronder onze Johan die zich voor de gelegenheid in een Nicole-outfit had gewurmd. Gewapend met een heuse gitaar wat een aanzuigeffect had op een deel van de mannelijke Duitse jeugd.
Andantino liet zich ook niet onbetuigd en zong vrolijk mee op eigen teksten. Dominik en Anneleen én hun ouders genoten zichtbaar van de feestvreugde en dat maakte ons extra blij. En dan dook daar plots de Marie-Louise op…En vlogen de zakdoeken door de lucht op de tonen van ‘Les Lacs du Connemara’.
En daarna? Ik herinner mij nog vaag de uitgang en een grote taxi en ik geloof dat ik dan ergens in ons hotel in een grote rieten mand ben gesukkeld waarvan ik gemakkelijkheidshalve aannam dat dat mijn bed was.
Het was een prachtig feest , een prachtige dag en uit naam van elk Andantino-lid wil ik het jonge paar en hun ouders nogmaals danken voor het verblijf en het feest. Hartverwarmend was het! Vielen Dank!
Wim
