Corona en de beperkingen die het gevolg waren van de pandemie maakten van 2021 weer een speciaal jaar. Weinig was mogelijk en Andantino zag het hele voorjaar wegvallen. Zingen was weer niet mogelijk op de kerkelijke hoogdagen Pasen, Pinksteren en O.H. Hemelvaart.
Dit jaar verloren we ook onze eigenste Mama Miracoli. Firmina verloor de strijd tegen ALS. Haar humor zal blijvend gemist worden.
De situatie verbeterde stilaan, zodat we in de zomer schuchter onze repetities hervatten. Op hoop van zegen bereidden we ons voor om de viering van Allerheiligen op te luisteren. En waar in 2020 in extremis die viering niet meer mocht doorgaan, hadden we nu het geluk om wel te kunnen zingen. Dat kon op veilige wijze zelfs boven op het oksaal!
Maar de versoepelingen waren van korte duur en de rest van het programma kwam op losse schroeven te staan. Door onze beperkte voorbereiding én wegens de prioriteit voor de priesterwijding van Christhu werd besloten het Ceciliaconcert dit jaar over te slaan. De priesterwijding in Mechelen werd dan echt wel het hoogtepunt van ons werkjaar!
Twee weken later verwelkomden we de nieuwgewijde priester Christhu in onze kerk, waar hij een dankmis opdroeg. Door de verstrengde maatregelen konden we echter niet meer op het oksaal plaatsnemen. Maar voor elk probleem is er wel een oplossing en dus gingen we achteraan in de kerk bij het nieuwe orgel zitten. Zo konden we voldoende ruimte houden tussen de koorzangers.
Ondanks de pandemie werden we niet vergeten door Sint-Niklaas, die ons die dag ook met een attentie bedacht.
Zoals in Mechelen begon ook hier de dienst met een processie, ditmaal met 3 diakens en 2 priesters wel wat korter! We hernamen liederen uit de priesterwijding “Ik zal er zijn” en “Ave Maria” van Arcadelt en we sloten feestelijk af met “Priester des Heren”, dat we ook in de kathedraal brachten. Na de Sint beloonde ook Christhu ons met een presentje!
Ondertussen verstrengden de coronaregels nog maar eens, zodat we enkel nog mochten uitvoeren, maar niet meer repeteren in besloten kring. Kafka in de praktijk! En Kerstmis naderde met rasse schreden! Ondanks heel wat moeilijkheden slaagden we erin onze kennis van het kerstrepertoire zodanig op te frissen dat een uitvoering tijdens de kerstviering mogelijk werd!
Het deed ons dan ook deugd om, weer achteraan in de kerk bij het tweede orgel, kerstliederen te brengen. Met het inzingen vlak voor de kerstviering zetten we de puntjes terug op de i. Zelfs de tijd van de processie met het kindje Jezus naar de kerststal werd getimed! En de klassiekers waren geprogrammeerd: “Komt allen tezamen”, “Eer zij God in onze dagen”, “White is in the Winternight”, “Ding dong Merrily on High”, “Once in Royal David’s City”! Eindigen deden we met een feestelijk slotlied: “The First Nowell”, waarmee we alle corona-frustraties van ons afzongen!
En nu, nu gaan we weer in winterslaap tot de coronamaatregelen in de cultuursector het terug mogelijk maken om op een normale manier bijeen te zijn en te repeteren! Daar branden we een kaarsje op!
Vrolijk Kerstfeest 2021 en Gelukkig Nieuwjaar 2022!