Als je de doorsnee Vlaming vraagt waaraan hij denkt als hij ‘Tongeren’ hoort, dan komt de meerderheid ongetwijfeld aandraven met de naam Ambiorix. Niet het schoenmerk maar wel de Gallische leider die het de Romeinen een paar keer moeilijk heeft gemaakt.
Sinds zondag 25/09 kunnen onze koorleden daar een rist trefwoorden aan toevoegen! ‘Limburg’, busreis’ , ‘onderbetaalde gids’ en ‘rolmodel van mijn voeten’ naast ‘dodecaëder’, ‘Moerenpoort’ en ‘Vrijthof’.
De bezoekdag aan Tongeren begon gezellig met een ontmoeting op de opstapplaats in Machelen waar we ook de trouwe fans Herman en Johan mochten begroeten. Welkom!
In Tongeren scheen de zon en heel wat straten en gebouwen waren fraai bevlagd met Mariaportretten die ons verwezen naar de gekende plaatselijke Mariafeesten.
Tine, Koen, Mie en Fons sloten zich bij ons aan en zo kon het eerste deel van een geanimeerde tweeluikwandeling beginnen. Een wandeling die – het mag gerust vermeld worden – helemaal werd uitgedokterd door Koen. Een welgemeende dank is dan ook op zijn plaats!
De bestuursleden ontpopten zich tot belezen gidsen die ons de geheime geschiedenissen van historische voorwerpen, plaatsen en gebouwen onthulden. Vaak ernstig maar af en toe was een kwinkslag niet ver weg.
We passeerden ook een uitgebreide en goed gestoffeerde antiekmarkt wat bij sommige liefhebbers – nietwaar Sophie – het koopwater in de mond liet lopen. Maar…geen tijd…geen tijd! Want ons wachtte een stevige maaltijd in Grand Café ‘De Casque’. Met dank aan reisleidster An!
De Limburgse bediening – of was die Aziatisch, Helman? – was vlotjes en het eten was ech(t) lekker. Ech(t) waar!
Intussen had Koen een pakje caëderkükskes bemachtigd en hij verdeelde dat streekproduct fijntjes over alle tafels. Een attentie bij de koffie die smaakte!
De zon scheen nog steeds toen we onze passen richtten naar de basiliek die het marktplein écht wel domineert. Het Gotische bouwwerk staat trouwens op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Peter had een afspraak gemaakt met de plaatselijke organist Luc Ponnet die ons gewillig door de geschiedenis loodste van de twee aanwezige orgels. Enerzijds het reusachtige Le Picard-orgel met niet minder dan 53 registers! Uit respect voor dit reusachtige instrument werd zelfs vloerverwarming voorzien in de basiliek! Anderzijds het bijzonder fraai ogende zwaluwnestorgel. Peter mocht beide instrumenten even bespelen en hij deed dat met verve!
Nadien was het tijd voor een mini-concert van Andantino. Met Tebie Pojem kregen we de aanwezige bezoekers onmiddellijk stil en het ‘Onze Vader’ van Kedrov was een stijlvolle afsluiter. De akoestiek mag er zijn!
Het tweede luik van onze wandeling bracht ons onder meer tot bij het fraai bewaarde begijnhof, één van dé stilteplekken in het centrum. Mooi!
Aan het Agnetenklooster trakteerde huisbakkerin Griet ons op een Vilvoords streekproduct en dan was het hoog tijd voor een verfrissing op een breed uitgemeten marktterras.
Het carillon van de basiliek vergastte ons op euh..onregelmatige tijdstippen op muzikale tonen maar dat konden we wel pruimen. Er was bier, er was goed gezelschap en dankzij Karel konden we ons uitgezakt verblijf met bijna een half uurtje rekken!
Pas in de bus merkten velen hoe vermoeiend zo’n dagje kan zijn. De terugreis verliep dan ook bijzonder rustig en na een filerijke busrit namen we van elkaar afscheid in Machelen.
Bedankt iedereen voor deze fijne uitstap!
Foto’s: Johan Teerlinck; Tine Clarysse en Koen Haveneers